vanuit de vereniging

Tijdens de Aids 2018 March op maandag 23 juli gaf Bruce Richman een speech over de noodzaak van U=U. Bruce Richman is de oprichter van prevention access campaign en een van de voorstrijders van U=U. Lees of bekijk de speech hier.

Aids2018: Voor mij begon deze Internationale Aids Conferentie met de opening van de tentoonstelling Aids in Amsterdam waarbij Roel Coutinho en Dolly Bellefleur ons even terugzette in de tijd. Alle stigma rond hiv waar we nu en in de toekomst mee zullen blijven worstelen vind zijn oorsprong in dit begin. Bijna onwerkelijk voor hen die dit niet hebben meegemaakt, maar een blijvend litteken bij velen die daar wel bij waren zoals ik.

Aids2018: En toen was het voorbij… Schreef ik vorige week nog dat ik energie kreeg van alle aandacht in de stad voor Aids2018, nu is het alweer achter de rug. Tijd voor een laatste blog over deze inspirerende week.

Aids2018: Voor mij persoonlijk begon de conferentie eigenlijk al op zondag 22 juli met de meest ‘positieve foto’ op de Dam, met vele leden van de Nederlandse hiv-community en in aanwezigheid van dr. Lydia Mugherera uit Uganda. Meteen daarna volgde de officiële opening van de indrukwekkende expositie Atlas2018 in de Beurs van Berlage.

Aids2018: Op de valreep, op de laatste ochtend van een al wat leeglopende Global Village, loop ik ietwat gehaast langs de stand van Franssprekende Noord-Afrikaanse landen en daar zie ik haar opeens zitten! Fatimata Ball, mijn zus en bondgenoot uit Mauritanië! Over haar blogde ik twee jaar geleden vanuit Durban, toe we daar met een Nederlandse delegatie waren om ons voor te bereiden op de conferentie in Amsterdam.

Aids2018: In de strijd tegen hiv zijn de 90-90-90-doelen gesteld: 90% van de mensen die leeft met hiv kent zijn of haar status, 90% van de mensen die hun status kennen, gebruikt antiretrovirale therapie en 90% van de mensen die medicijnen slikken, heeft een onmeetbare virale load. De laatste tijd gaan er stemmen op er een vierde ‘90’ aan toe te voegen, namelijk een die iets zegt over de ervaren kwaliteit van leven.

Wat begon als een project van tien weken bij Summa Zorg in Eindhoven, is inmiddels uitgegroeid tot een praktische basis voor voorlichting over (leven met) hiv – op scholen, maar ook voor andere doelgroepen.

Aids2018: De echte drukte op de Global Village lijkt een beetje voorbij. Zo vol met mensen als maandag is het op de dagen erna niet meer geweest. Dat komt ook omdat vanaf dinsdag de wetenschappelijke conferentie echt van start is gegaan en bezoekers daarvan de hele dag sessies volgen. Gelukkig is het ook niet vaak meer zo lawaaiig als maandag, toen ik met een knallende koppijn naar huis ging.

Aids2018: Eerst was er het Zwitsers Standpunt, toen kwam ‘treatment as prevention’ en nu is er alweer een tijdje U=U. In Nederland gebruiken we daar liever n=n voor, dat staat voor niet meetbaar = niet overdraagbaar. Drie boodschappen die de afgelopen jaren zijn gebruikt om hetzelfde uit te leggen, namelijk dat je als je medicatie slikt en het virus niet meetbaar is in je bloed, je hiv niet kunt overdragen.

Aids2018: Dat was me het dagje wel, woensdag 25 juli 2018. Gelukkig hebben we de foto’s en de video’s nog want wat een memorabele dag was het! Slopend, spannend, bloody hot, maar ook echt superfantastisch om mee te maken. Om historie te schrijven door samen voor het eerst een estafette te lopen met de Positive Flame fakkel die speciaal hiervoor is ontworpen.

Aids2018: Tijdens de workshop over Positief in beeld op de stand van Positively Dutch is een informatieve animatie gepresenteerd. Deze animatie laat op een beeldende manier zien wat de leermodule  inhoudt.

Aids2018: Toen ik me maandag, totaal gesloopt, in de trein naar huis hees raakte ik in gesprek met een Mexicaanse man en vrouw. Best lastig om met de trein vanaf Amsterdam RAI naar je hotel in Bodegraven te moeten. Overstappen in Duivendrecht en in Woerden. We reden tot Breukelen met elkaar mee.

Aids2018: Wauw… het is zover! Afgelopen maandagochtend fietste ik naar de RAI voor mijn eerste bezoek aan de Global Village. Onderweg zie ik bus- en tramhokjes met billboards die over aids en hiv gaan, rijdt er een bestickerde tram voorbij met als boodschap dat jaarlijks wereldwijd ongeveer net zoveel mensen overlijden aan de gevolgen van aids als dat er in Amsterdam wonen, en als ik bij de RAI aankom, zie ik een groot aantal vlaggen wapperen. Niemand in de stad kan er omheen: Aids2018 is ‘aan’.

Aids2018: In haar Youth Panel spraken jongens en meiden uit onder meer Oekraïne, de VS, Duitsland, Zambia en Nederland over seks, voorlichting, soa’s en hiv. Door een speling van het lot (iemand van de organisatie die me 25 schatte en door de vingers zag dat dat al even geleden is) zat ik vooraan in de zaal, met vrij zicht op het toneel. Tenminste, nadat de horde fotografen vertrokken was.

Aids2018: In november 2017 zijn we met de Hiv Vereniging van start gegaan met de n=n campagne. Een campagne die zich richt op een nieuwe boodschap, een boodschap van hoop, zelfvertrouwen en kracht. Wanneer iemand die leeft met hiv medicatie slikt en het virus onderdrukt, kan hiv niet meer worden overgedragen. Geweldig nieuws! En toch is het een boodschap die hartstikke moeilijk geaccepteerd wordt, zowel binnen als buiten de hiv-community.