maatschappelijk nieuws

Mensen met hiv, die op medische gronden verblijf vragen in Nederland, krijgen te maken met een onmogelijke bewijslast van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Zij kunnen worden teruggezonden naar een land waar noodzakelijke zorg (levensreddende hiv-remmers en zorg) niet toegankelijk is. De Hiv Vereniging heeft de afgelopen weken met verschillende partners samengewerkt en heeft vandaag een petitie aangeboden aan de commissie voor Justitie en Veiligheid.

Mensen met hiv, die op medische gronden verblijf vragen in Nederland, krijgen te maken met een onmogelijke bewijslast van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND). Zij kunnen worden teruggezonden naar een land waar noodzakelijke zorg (levensreddende hiv-remmers en zorg) niet toegankelijk is.

In 2004, ze was net 28 jaar, kreeg mijn dochter een relatie. Voor alle zekerheid vroeg ze hem of hij zich wilde laten testen op soa en hiv. Dus op naar de GGD. Zelf had zij dat vier maanden daarvoor nog laten doen, dus volgens haar was ze oké. Maar haar vriend wilde dat ook zij zich voor alle zekerheid zou laten testen. Dus dat deed ze.

Een goede balans blijven vinden tussen je werk en energie is belangrijk. Juist in deze periode, omdat vanwege coronamaatregelen de opdracht wordt gegeven om zoveel mogelijk thuis te werken.

De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) lijkt eind 2020 nog steeds niet op de hoogte van de intenties van het baanbrekende Paposhvili arrest van het Europese Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) uit 2016. Men mag iemand die ernstig ziek is niet uitzetten als er geen toegang is tot de noodzakelijke medische voorzieningen. Het wordt tijd dat de IND fors op de vingers wordt getikt!

Wellicht ken jij ook iemand zonder geldige verblijfspapieren voor Nederland. In deze periode van strenge coronamaatregelen kan hun dagelijkse leven en hun gezondheid onder druk komen te staan en dus medische zorg nodig zijn.

Een nieuw school- en studiejaar. Volop activiteiten in de wereld van het onderwijs. Kennismakingsdagen, speciale studieweken, een nieuwe school of studiegroep gaat beginnen. Alles natuurlijk coronaproof dit jaar. En dan kan hiv ineens het onderwerp van gesprek zijn. Weet wat er speelt en informeer je goed.

Het met opzet in het gezicht spugen of hoesten en dreigen het coronavirus over te dragen is een nieuw fenomeen waarvoor mensen strafrechtelijk vervolgd worden. Maar is dit de juiste weg? Een strafverzwarende maatregel opleggen omdat men dreigt met overdracht van het coronavirus vraagt om een kritische blik vanuit de juridische praktijk. We kunnen lessen leren uit de jurisprudentie rondom hiv. Het zijn geen feiten voor het strafrecht, het hoort thuis in het publieke gezondheidsdomein. Het wordt tijd dat het ministerie van VWS en het RIVM hun stem hierover laten horen.

Moeite hebben met de Nederlands taal kan het krijgen van goede (hiv-)zorg in de weg staan. Zeker als een onderwerp ingewikkeld of vertrouwelijk is. Een tolk kan hulp bieden. Hoe regel je een tolk? Wie betaalt een tolk?

Mensen durven niet zichzelf te zijn in het openbaar vanwege ervaren discriminatie. Zij vertonen aanpassings- en vermijdingsgedrag. Dit blijkt uit het rapport “Voel je je veilig in het openbaar” van het College voor de Rechten van de Mens (CVRM). De Overheid moet voorkomen dat discriminerend gedrag normaal wordt en moet een coördinator aanstellen om dit gedrag aan te pakken. Daarnaast moet ervaren discriminerend gedrag meer gemeld worden. Waarover hebben we het en wat kun jij doen?

Het kan natuurlijk zijn dat je buiten de openingstijden van je huisarts urgente zorg nodig hebt. Je kan dan altijd terecht bij de huisartsenpost of de spoedeisende hulp (SEH). Vanwege het nieuwe coronavirus kan men op de huisartsenpost en op de spoedeisende hulp (SEH) eenvoudiger de digitale samenvatting van medische dossiers van patiënten inzien. Dit is een tijdelijke maatregel om de druk op hun werkzaamheden te verlichten. Deze tijdelijke maatregel van het ministerie van VWS lijkt een grove inbreuk op de bescherming van privacy van medische gegevens. Maar hoe zit het nou precies?

Hiv-stigma is overal. Bij de dokter, op je werk, in je relatie, bij jezelf. Dat zou je in elk geval denken als je de hiv-community een beetje volgt. We schrijven er veel over. We praten er nog meer over. Stigma als belangrijkste onderwerp in een leven met hiv. En toch moeten we erover ophouden. We houden onszelf klein en kwetsbaar en daar schiet niemand iets mee op.

Zoals eerder aangegeven gingen we opzoek naar nieuwe schrijvers voor de samenwerking tussen The Voice News Magazine en de Hiv Vereniging. Vorige maand introduceerden we Lucy Wanjiku Njenga en deze maand lees je de eerste column van William Matovu. Twee activisten uit de hiv-community die tijdens de Wereld Aids Conferentie in Amsterdam in contact zijn gekomen met de Hiv Vereniging.

De informatieplicht in de zorg is per 1 januari 2020 vervangen door samen beslissen. Je hiv-behandelaar en hiv-consulent moeten jou gedurende je behandeling alle relevante informatie en keuzemogelijkheden voorleggen en bespreken. Hierdoor kun je steeds goed geïnformeerd keuzes maken welke voor jou bij jouw behandeling van belang zijn. Maar hoe zit het nou precies?

De Hiv Vereniging heeft een factsheet opgesteld, waarin wordt uitgelegd dat er geen juridische grond bestaat voor een aangifte of strafverzwarende omstandigheid bij een eventueel risico op overdracht van hiv bij een bijt- of spuugincident of bij onbeschermd seksueel contact.